تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی چیست؟ از جمله شایع ترین بیماری های روانی می توان به اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی اشاره کرد. با توجه به اینکه این دو وضعیت سلامت روانی از شایع ترین آنها هستند. همیشه می توان انجام داد؛ برای خیلی ها تشخیص این دو مشکل است.
اختلال شخصیت مرزی چیست؟
در مورد تضادهای بالینی، عصبی و طبیعی بین سردرگمی دوقطبی و شرایط رفتاری حاشیه‌ای و همچنین عناصری که می‌توانند با تلاقی بین این دو و شرایط و نتایج احتمالی آنها درگیر باشند صحبت می‌شود. مطالعات متعددی در دو دهه گذشته همزمان با بروز این اختلالات در مورد این اختلال انجام شده است. علاوه بر این، خدمات مختلفی برای بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی ارزیابی شده است.
عوامل ارثی و ژنتیکی یکی از عوامل اصلی این دو بیماری است. بسیار مهم است که با علائم و علل هر رخداد آشنا باشید. یک روانپزشک متخصص در ارزیابی و یک روانشناس بالینی باید این دو اختلال را تشخیص دهند. درمان منظم برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی ضروری است. برای درمان این دو بیماری می توان از داروها استفاده کرد.
علائم و نشانه ها ی اختلال شخصیت مرزی
اختلال دوقطبی که قبلا به عنوان افسردگی شیدایی شناخته می شد، یک وضعیت سلامت روانی است که باعث نوسانات شدید خلق و خو می شود. که شامل شیدایی یا هیپومانیا فرد و همچنین افسردگی او به عنوان یک حالت عاطفی است. ممکن است فرد مبتلا به اختلال دوقطبی افسردگی را تجربه کند.
احساس بدبختی یا جبران ناپذیری استثنایی در مورد وجود، و از دست دادن علاقه یا لذت در بسیاری از تمرینات. در نقطه ای که حالت ذهنی او به جنون یا هیپومانیا (کمتر شدیدتر از دیوانگی) تغییر می کند، ممکن است؛ حالت شادی، سرزندگی، یا تحریک پذیری غیرمعمول خواب، انرژی، خلق و خوی روزانه، قضاوت، رفتار، و ظرفیت تفکر واضح در مورد هر موضوعی همگی می توانند تحت تأثیر این نوسانات خلقی قرار گیرند.
آشفتگی دوقطبی با دوره های چرخشی بدبختی و دیوانگی که می تواند از چند روز تا چند ماه ادامه یابد. برخلاف اختلال شخصیت مرزی، نوسانات خلقی اختلال دوقطبی روزها، هفته‌ها یا ماه‌ها طول می‌کشد و درگیری‌های بین فردی ایجاد نمی‌شود.
اغلب اوقات، اختلال دوقطبی ژنتیکی و ارثی است. با این حال، برخی داروها، الکل، یا شرایط پزشکی مانند بیماری کوشینگ، مولتیپل اسکلروزیس یا سکته مغزی نیز می توانند باعث اختلال دوقطبی و اختلالات مرتبط با آن شوند.
علیرغم این واقعیت که اختلال دوقطبی ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، اما بیشتر افراد در سنین نوجوانی یا اوایل بیست سالگی به آن مبتلا می شوند. علائم این اختلال می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.
علل و عوامل خطرساز اختلال شخصیت مرزی
دیوانگی و هیپومانیا دو نوع غیرقابل انکار مشکل دوقطبی هستند. با این حال، علائم آنها مشابه است. هیپومانیا خفیف تر از شیدایی است. علاوه بر این، مسائل غیر قابل انکار بیشتری در محل کار، مدرسه و تمرینات اجتماعی و همچنین مسائل نزدیک به روابط خانه ایجاد می کند. دیوانگی به علاوه قابل تصور است. باعث تغییر در دنیای واقعی (روان پریشی) شود. و بستری شدن فرد مبتلا به اختلال دوقطبی در بیمارستان را ضروری می کند. علائم زیر در هر یک از این دوره ها یا حداقل پنج مورد از آنها وجود دارد:
شادی غیرمعمول افزایش فعالیت، انرژی بیش از حد، یا بی قراری احساسات مفرط و اعتماد به نفس کاهش نیاز به خواب پرحرفی غیرمعمول افکار چالش برانگیز یا مخاطره آمیز حواس پرتی تصمیم گیری ضعیف، مانند ولگردی و ولگردی در شب خرید، خطرات جنسی و خطرناک یا سرمایه گذاری های احمقانه افسردگی در اختلال دوقطبی دوره افسردگی در اختلال دوقطبی شامل علائمی است که به اندازه کافی شدید و حاد هستند.
که انجام کارهایی مانند کار، مدرسه، معاشرت یا داشتن روابط عاطفی با افراد دیگر را به صورت روزانه سخت می کند. پنج یا بیشتر از این علائم در یک دوره افسردگی وجود دارد:
تفاوت اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی
غمگینی، پوچی، ناامیدی یا گریه همگی از علائم افسردگی هستند. در کودکان و نوجوانان، افسردگی نیز می تواند به صورت تحریک پذیری ظاهر شود.
بی خوابی، پرخوابی، بی قراری یا رفتار آهسته خستگی یا از دست دادن انرژی احساس بی ارزشی یا گناه بیش از حد یا نامناسب کاهش توانایی تفکر یا تمرکز، یا عدم تصمیم گیری تفکر، برنامه ریزی یا اقدام به خودکشی سایر ویژگی های اختلال دوقطبی ممکن است.
علائم و نشانه های اختلالات دوقطبی؛ سایر ویژگی ها عبارتند از: روان پریشی، مالیخولیا، اختلال اضطراب یا سایر شرایط. شروع علائم ممکن است در هر زمانی رخ دهد. انواع برچسب های تشخیصی را اضافه کنید. علاوه بر این، علائم دوقطبی ممکن است رخ دهد. با فصول یا در دوران بارداری تغییر می کند.
اختلال شخصیت مرزی چیست؟
مسئله سلامت روان که به عنوان اختلال شخصیت مرزی (BPD) شناخته می شود، جدی، پایدار و پیچیده است. افرادی که از اختلال شخصیت مرزی رنج می برند در کنترل افکار، احساسات و رفتارهای خود مشکل دارند. آنها به شدت از اطراف خود آگاه هستند.
علاوه بر این، آنها این توانایی را دارند که حتی در واکنش به کوچکترین تغییرات محیط اطراف خود احساس قوی کنند. علائم اختلال شخصیت مرزی (BPD) نتیجه تلاش افراد برای کنار آمدن با درد عاطفی است که دائماً با آن زندگی می کنند. برای افرادی که از اختلال شخصیت مرزی رنج می برند؛ سایر مسائل مربوط به سلامت روان نیز بسیار شایع است.
اختلالات سوء مصرف مواد، اختلالات اشتها، قمار مشکل دار، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، فوبیای اجتماعی، و علائم و نشانه های اختلال شخصیت مر، همگی ممکن است. علائم اختلال شخصیت مرزی می تواند شدید یا خفیف باشد. این بیماری از فردی به فرد دیگر به دلیل تفاوت در استعدادها و تجربیات زندگی متفاوت است و علائم می تواند در طول زمان ایجاد شود.
خشم، افسردگی یا اضطرابی که شدید است اما مدت کوتاهی طول می کشد. تنهایی و نیاز به همراهی افکار پارانوئید تصویری از خود که بسته به اینکه با چه کسی هستید می تواند تغییر کند.
خودآزاری غیر خودکشی، مانند بریدن، سوزاندن سیگار یا مصرف بیش از حد، می تواند درد شدید عاطفی را کاهش دهد. اینها شامل رفتارهای جنسی پرخطر، قمار و رفتارهای تکانشی و مضر مانند استفاده از مواد مخدر است.
در بیشتر موارد، در اوایل نوجوانی شروع می شود.) تا 75 درصد از افراد با شرایط رفتاری حاشیه ای حداقل چندین بار به خود صدمه می زنند.
ترس شدید از تنها ماندن یا رها شدن، بی قراری همراه با حتی جدایی مختصر از خانواده، دوستان یا درمانگر (به دلیل دشواری در برقراری ارتباط عاطفی با فردی که آنجا نیست) خودکشی (حدود 10 درصد از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی می میرند)
روابط بین فردی آشفته با نگرش منفی نسبت به کسانی که می توانند؛ از داشتن ایده آل به غیرمنطقی و نفرت انگیز بودن تغییر دهید. نتیجه تفکر سیاه و سفید است که در آن همه خوب یا بد دیده می شوند.)
علل و عوامل خطر اختلال شخصیت مرزی شامل زیست شناسی، تجربیات در محیط و وراثت ژنتیکی فرد است. به دلیل نحوه عملکرد سیستم عصبی در مغز، فرد از بدو تولد دارای ویژگی های شخصیتی یا ویژگی های مزاجی خاصی است.
علاوه بر این، با بزرگ شدن یک فرد، این ویژگی ها عمدتاً توسط تجربیات محیطی و احتمالاً فرهنگی شکل می گیرند. تفاوت هایی در مناطق خاصی از مغز توسط محققان پیدا شده است. این یک گزینه است.
برای رفتار تکانشی، بی ثباتی عاطفی و درک افراد از رویدادها توضیح دهید. علاوه بر این، مطالعات روی دوقلوها و سابقه خانوادگی تأثیر ژنتیکی را نشان داده است، به طوری که اعضای نزدیک خانواده شیوع بالاتری از اختلال شخصیت مرزی یا سایر اختلالات سلامت روان مرتبط دارند. متغیرهای اکولوژیکی قابل تصور به ایجاد این اختلال در افراد آسیب پذیر کمک می کند.
این موارد عبارتند از: طلاق، سوء استفاده، یا سایر تجربیات آسیب زا در دوران کودکی، با این وجود، خانواده هایی که محیطی امن و پرورشی را فراهم می کنند. هنوز اختلال شخصیت مرزی در کودکان وجود دارد، اما اختلال شخصیت مرزی همیشه در کودکانی که دوران کودکی وحشتناک و آسیب زا داشته اند وجود ندارد.
علیرغم این واقعیت که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دارای سابقه سوء استفاده فیزیکی و جنسی هستند. تجارب متعدد دیگر ممکن است: برای کودکی که از قبل با خطر عاطفی مواجه است.
درمان اختلال شخصیت مرزی تمایز بین اختلال دوقطبی و اختلال شخصیت مرزی همانطور که قبلاً گفته شد، دوره‌های مکرر افسردگی یکی از علائم رایج اختلال دوقطبی است.
شباهت های زیادی بین اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی اساسی یا افسردگی تک قطبی وجود دارد. آنها افسرده هستند، علاقه خود را به فعالیت ها از دست می دهند، احساس بی ارزشی می کنند و برای تمرکز تلاش می کنند. حداقل یک دوره شیدایی باید با خلق و خوی بالا، افزایش انرژی بدون نیاز به خواب، افکار چالش برانگیز یا بزرگ و رفتار تکانشی باشد تا بتوان اختلال دوقطبی را تشخیص داد.
دوقطبی چیست؟
برای اکثر افراد مبتلا به اختلال دوقطبی. آنها تقریباً 75 درصد مواقعی که در اثر این بیماری ناتوان می شوند، دوره های افسردگی را تجربه می کنند. از سوی دیگر، داشتن سابقه اپیزودهای شیدایی همیشه نشان می دهد؛ که فرد مبتلا به اختلال دوقطبی است، حتی اگر فرد در حال حاضر افسرده باشد.
اختلال خلقی با اختلال شخصیت مرزی یکسان نیست. به یک وضعیت رفتاری واگذار شده است. اگرچه نوسانات خلقی اختلال شخصیت مرزی را تعریف نمیکند، مشکلات خلقی می تواند ناشی از علائم آن باشد. علائم رابطه مشخصه اختلال شخصیت مرزی است. ما نحوه تعامل یک فرد با افراد دیگر از طریق ساختارهای شخصیتی مانند وابستگی به انواع اختلالات شخصیت را در نظر می گیریم.
گاهی اوقات، همه ما به والدین، شریک یا دوست متکی هستیم. ما در زمان‌های دیگر یا در زمینه‌های مختلف با یک فرد به روش‌های مختلف ارتباط برقرار می‌کنیم. ما ممکن است رقابتی تر و یا حتی مستقل تر باشند. فرد بدون این اختلال نیز به احتمال زیاد روابط متفاوتی با دوستان و والدین دارد.
وقتی صحبت از ایجاد رابطه می شود، افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی درمان نشده اغلب از همان استراتژی یا ساختار شخصیتی استفاده می کنند. روابط دشوار، گیج کننده یا افراطی می تواند ناشی از عدم تنوع در تعاملات باشد. اضطراب و افسردگی می تواند ناشی از این روابط ناپایدار یا انزوا باشد.
تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی چیست؟
تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی چیست؟ در حقیقت، اختلالات شخصیت اغلب با اختلالات خلقی و اضطرابی همراه است. با این حال، معمولاً ارتباط کمی بین تعامل با دیگران و شروع یک دوره خلقی برای افراد مبتلا به اختلال دوقطبی وجود دارد. با این حال، در مورد اختلال شخصیت مرزی، این بیماری از طریق تعامل با افراد دیگر یا انتظارات در مورد روابط ایجاد می شود که به نوبه خود باعث ایجاد مشکلات خلقی و اضطراب می شود.